29.7.07

Κυριακή απόγευμα.

Μόλις έχω τελειώσει το γεύμα μου στο Centraal. "Pulp Fiction Big Cahuna Burger" και Ceasar Salad. Ελαφρώς φουσκωμένος και σε σαφώς καλύτερη κατάσταση από αυτή στην οποία είχα περιέλθει με τα τορτελίνια με κρέμα γάλακτος. Επιστροφή στο σπίτι. Στο Εδιμβούργο βρέχει με ήλιο. Διάφοροι λόγοι μου φέρνουν μια μικρή μελαγχολία. Το προσπερνάμε. Δεν είναι για εδώ.

Πήγα και στον αγώνα χθες της Μπάρτσα. Γρήγορα σχολιάζοντας, η άποψή μου είναι αυτή: για την επόμενη σεζόν ο Ετό πρέπει να κάτσει στο πάγκο και να παίζει ο Τιερί που πετάει. Και ας κλαίγεται ο Σάμουελ, μικρός είναι ακόμα, θα μάθει. Κατά τα άλλα το παιχνίδι ήταν λίγο μουντό (καθότι φιλικό) και βαρεθήκαμε. Παρ' όλα αυτά, ένα απόγευμα για τη Μπάρτσα χαραμίζεται.

Note: στα γήπεδα της Σκωτίας δεν επιτρέπεται να καταναλώσεις αλκοόλ και δεν επιτρέπεται να καπνίζεις, ούτε καν στον προαύλιο χώρο. Πρέπει να βγεις έξω από τη περίμετρο του γηπέδου.

Θα ήθελα εδώ να κάνω και μια μικρή διευκρίνηση από το προηγούμενο post. Είχα αναφερθεί στη Μαρίνα για μία φώτο αλλά μάλλον δεν έγινε κατανοητό αυτό που ήθελα να πω (γιατί μάλλον και η ίδια πετάει στα σύννεφα και δεν θυμάται). Αναφέρθηκα στο όνομά της, γιατί αυτή ήταν που μου την είχε στείλει αυτή τη φώτο, σε ένα από τα δεκάδες funny mails που μου στέλνουν φίλοι κάθε βδομάδα. Μου είχε κάνει εντύπωση και την ανέβασα μετά από αρκετό καιρό. Για να μη παρεξηγούμαστε...

Τέλος να αναφέρω πως εδώ έχει ξεκινήσει μουδιασμένα το φεστιβάλ. Το γεγονός ότι βρίσκομαι σε έναν από τους κύριους δρόμους όπου εξελίσσεται, δεν με βοηθάει στο άλλο μεγάλο θέμα που λέγεται πτυχιακή. Χθες το βράδυ ποτάκι στη George Sq., εκεί όπου βρίσκεται το εργαστήριο μου και είναι ένα άλλο από τα κεντρικά σημεία του φεστιβάλ. Εγώ που θα κρυφτώ ρε παιδιά για να κάνω πτυχιακή;

Απέναντι από το σπίτι μου στο Εδιμβούργο υπάρχει το Women's Hostel. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αλλά ξέρω ότι ανήκει στη σχολή Καλών Τεχνών του Εδιμβούργου. Η φώτο από κάτω:


23.7.07

Ακόμα ένα πάρτυ...

...έχει φτάσει στο τέλος του. Και πάλι στο εργαστήριο να κολυμπάω στη θάλασσα της πτυχιακής. Ρίχνω μερικές φώτο για το κοινό:

Photo #1: Σε ποια χώρα μπορεί να πάει κάποιος σε ένα πάρτυ και να φύγει χωρίς τα παπούτσια του; Σε ποια; Έλα τώρα. One hundred που έλεγε και ο Βουτσάς.

-Στη Σκωτία!
-Πάρτα!
-Φέρτα!


Photo #2: Πόσο χάλια μπορεί να γίνει ένας Μεξικάνος; Πόσο; Και τι σπάνιο για τον Χοσέ!!!



Photo #3: Ποια είναι η πιο βολική στάση σε ένα γραφείο; Έλα τώρα ρε! Μη μου πεις πως δεν ξέρεις. Μα φυσικά το δεξί πόδι πάνω στο γραφείο ενώ εξηγείς κώδικα στον Νίκο! Αμάν ρε παιδιά! Τίποτα δεν ξέρετε! (Το γεγονός ότι γυρνάμε στο εργαστήριο χωρίς τα παπούτσια μη σας παραξενέψει. Κατερινάκι που λες πως μόνο πάρτυ κάνουμε!).


Photo #4: Χμ.


Photo #5: CC στη Μαρίνα για αυτή τη φώτο. Έχουν πρόβλημα τα παιδιά!



Και κλείνοντας, δε με χάλασε καθόλου που το Σάββατο θα πάω να δω Μπάρτσα εναντίον Χαρτς με Ανρί, Ετό, Ροναλντίνιο και δεν συμμαζεύεται. Καθόλου δε με χάλασε...

Y.Γ. Στο post που είχα βάλει με τις φώτο από το κωμμοτήριο μου έκανε comment κάποιος ανώνυμος. Μου είπες πως θα καταλάβαινα ποιος είσαι και που να σε βρω. Δυστυχώς δεν κατάλαβα φίλε/φίλη. Λυπάμαι, απλώς στο λέω για να μη με παρεξηγήσεις. Μου άρεσαν όμως όσα έγραψες. Να 'σαι καλά. Δώσε μου ένα στοιχείο αν θέλεις.

Υ.Γ. 2 Μπράβο Κατερίνα που δείχνεις τις φώτο μου σε όλο το γραφείο σου!!! :)

21.7.07

Πάρτυ απόψε.

Στο Εδιμβούργο οι έλληνες διασκεδάζουν με πάρτυ. Ποια κλαμπ και ποιες παμπ! Στα πάρτυ είναι ο χαμός. Στης Μαριαλένας απόψε για να γιορτάσει το καλό μου τα γενέθλιά του! Χρόνια πολλά και διαδικτυακά Μαριαλενάκι. Ότι ποθείς και ότι επιθυμείς να το βρεις και σύντομα.

Και για να γίνει και πανικός, κατέβασα από εχθές karaoke από το Ίντερνετ! Δεν σας χάλασε... :)

Ο καιρός στη πόλη μας είναι βροχερός (τι έκπληξη). Πάντως οι Σκωτσέζοι λένε ότι αυτό ήταν το χειρότερο καλοκαίρι της Σκωτίας. Ε ρε γαμώτο. Σε εμένα έπρεπε να τύχει; (Στην Ελλάδα έχει καύσωνα! Καλύτερα ας μην το συζητήσουμε!!!).

Υ.Γ. Τρομερή η συζήτησή μας χθες. Μου άρεσε πάρα πολύ.

20.7.07

Έτσι για να σας φτιάξω τη μέρα...

...οι φώτο που έβγαλα λίγο πριν με κουρέψουνε. Και μια που μιλήσαμε για κούρεμα, καλή χρυσή η Σκωτία αλλά δεν υπάρχει ούτε ένας (και δεν κάνω πλάκα - ούτε ένας) σωστός κωμμοτής/κωμμότρια σε όλη τη χώρα. Ούτε ένας. Δεν έχουν ιδέα τι θα πει κούρεμα και το πληρώνεις και χρυσάφι (έχω πληρώσει κούρεμα 22 λίρες = 33 ευρώ - αν είναι δυνατόν!!). Γελάστε τώρα:






Δεν μπορούσε να με κουρέψει ο πανηλίθιος αν δεν μου ίσιωνε το μαλλί. Γαμώ τη βλακεία σας γαμώ. Αυτό κι αν ήταν μια περιπέτεια στο Εδιμβούργο. The Beatles are back!!

Στα ακουστικά: Όνειρο - Γιώργος Μιχαήλ (Θανάσης Παπακωνσαντίνου)

Υ.Γ. Τον έχω σκίσει τον Θανάση φέτος. Θα πάθω τίποτα...

17.7.07

Ανακαλύψεις.

  • Είδα πόσο ωραίο είναι να μιλάς με παλιούς φίλους που έχεις να δεις πολύ καιρό. Νιώθεις την οικειότητα που είχες παλιά να σε γαληνεύει. Κάποιος μου έκανε μια ερώτηση φέτος: "Θα χαθούμε;". Αρχικά απάντησα "ναι". Νομίζω ότι το είπα πολύ γρήγορα.
  • Είδα έναν φίλο αναγεννημένο μέσα από το blog του. Πραγματικά άλλον άνθρωπο. Να είσαι καλά και στο καινούργιο σου σπίτι.
  • Βρήκα ένα blog ενός αγαπημένου προσώπου που δεν το ήξερα. Δεν ξέρω αν ήθελε να το βρω ή όχι. Χάρηκα όμως πάρα πολύ. Συνέχισε να γράφεις και να ψάχνεις.
  • Κατάλαβα πως ο έρωτας είναι το πιο εγωιστικό πράγμα στο κόσμο. (διάφορες σκέψεις και μια συζήτηση με φέρανε σε αυτό το αποτέλεσμα).
  • Κάποιος μου είπε ότι χρειάζομαι ψυχανάληση. Τώρα μας το λες; Το ξέραμε. Κανένα καινούργιο πες μας.
  • Κατάλαβα πως στην Ελλάδα για όλα φταίει είτε ο ήλιος, είτε ο Ρουσσόπουλος (αηδία για όλους - διαβάζω λίγο Κ. Γώγου για να μου φύγει η οργή).
Κρατάω τη φράση ενός blogger: "Κάποιος καίγεται και μύρισε η πόλη αγάπη".

16.7.07

Αγρύπνια.

Περπατώντας στο δρόμο σκέφτηκα το εξής: Αν πούμε ότι η θρησκεία (οποιαδήποτε) δεν είναι απλώς ένα κοινωνικό φαινόμενο και έχει πραγματική βάση, τότε πως θα έπρεπε να είναι παρούσα η δικαιοσύνη του θεού; Θέλω να πω, μπορούμε να βασιζόμαστε στη μετά θάνατον επιβράβεση ή τιμωρία; Και γιατί να μην είναι πιο άμεση η δικαιοσύνη του θεού;

Ο καθένας σαν άνθρωπος δεν έχει πλαστεί καθ' εικόνα και ομοίωσή του; Γιατί να μη μπορώ λοιπόν να επιβάλω τη δικαιοσύνη που το θεϊκό κομμάτι του εαυτού μου μου υποδυκνείει; Και ας τιμωρηθώ μετά ρε παιδί μου. Όμως αν είχα δίκιο, να μου πει ο St. Petros "καλά έκανες". Και μετά σκέφτηκα: "Πόσο ύπουλες είναι αυτές οι θρησκείες ρε γαμώτο. Πρέπει ο καθένας να έχει το δικαίωμα να μετανιώσει μέχρι τη τελευταία του στιγμή. Και δεν μπορούμε εμείς να καθορίσουμε την τελευταία στιγμή." Χμ. Σαν να έχουν γραφτεί από έναν καλό μαθηματικό.

Έτσι λοιπόν, οι ήρωες-τιμωροί δεν μπορεί να είναι παρά όργανα του Σατανά και να αντιπροσωπεύουν το κακό. Ακόμα και αν ο σκοπός είναι καλός.

--------------
Ο ήλιος πέφτει σαν χρυσαφί μετάξι πάνω από τις στέγες του Εδιμβούργου.



Στα ακουστικά: Αγρύπνια - Γιάννης Αγγελάκας (Θανάσης Παπακωνσταντίνου)

Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως μια στάλα στοργή
σ' όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή

Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη
βροχερή σαν Κυριακή
ξέρω γιατί, στ’ αυτί που σπαράζει
χιμάς και γλύφεις σαν το σκυλί

Δεν αγαπάς! Αφήνεις τους ψύλλους σου
τους ήχους που φτάνουν από μακριά
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο
που αλέθεις των εκλεκτών το «ωσαννά»

Αγρύπνια, της κόλασης κήτος
είναι το φιλί σου φωτιά
Αφήνει μια γεύση από σίδερο
Πού 'χουν ξηλώσει καράβια παλιά

Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη
βροχερή σαν Κυριακή
ξέρω γιατί, στ’ αυτί που σπαράζει
χιμάς και γλύφεις σαν το σκυλί

Υ.Γ. Ο πατέρας μου για να μου φτιάξει τη διάθεση που διαβάζω στο εργαστήριο και για τον κακό καιρό, μου έλεγε πως και στην Ελλάδα έχει κρύο. Πως έχουν ανάψει τα καλοριφέρ και πως είναι με κουβέρτα. Του έλεγα πως δεν τον πιστεύω και έτσι μου έστειλε MMS. Α ρε πατέρα! Να είσαι καλά. Γέλασα με τη ψυχή μου. Θα τη παλέψουμε... :)




13.7.07

Back to base (?).

Πάει και αυτό. 2 εβδομάδες ήταν πολλές. Περάσαμε απίστευτα. Στο γάμο, στη Πέραμο, το διήμερο με Μπατού και Μπάτμαν. Όλα ήταν όμορφα και με πολύ αλκοόλ - στην Αλμύρα μας έχουν για θεούς μετά από τέτοιο λογαριασμό.

Έχω φτάσει Εδιμβούργο με γεμάτες μπαταρίες, όρεξη για δουλειά και λίγο πιο ήρεμος από ότι όταν έφυγα. Και επίσης λίγο πιο ώριμος νομίζω (πως μπορεί δύο εβδομάδες να σε κάνουν πιο ώριμο;). Ο καιρός εδώ είναι βροχερός - βλέπεις, ο κύριος λόγος που θέλω να τη κάνω είναι ότι δεν μπορώ άλλο στο σύννεφο. Καλή η βροχή, την αγαπώ, αλλά δεν γίνεται άλλο.

Τους βρήκα όλους καλά εδώ. Άλλοι να μου λένε για πάρτυ, άλλοι για πτυχιακές, άλλοι για διδακτορικά και όλοι (μα όλοι) οι Έλληνες για τον ήλιο και τη θάλασσα. Τι να κάνουμε παιδιά. Επιλογές είναι αυτές, πρέπει να τις αποδεχτούμε.

Πήρα και μία άτυπη απόφαση. Μάλλον γυρνάω Ελλάδα τον Σεπτέμβρη. Να χαλαρώσω και να δουλέψω για ένα χρόνο. Να δω τι παίζει, και να πάρω μετά αποφάσεις. Τόπος; Αρχικά Καλαμπάκι αλλά όσο πιο γρήγορα μπορώ Θεσσαλονίκη ή Αθήνα (με τη πρώτη να έχει προτεραιότητα). Χμ, ένα σπιτάκι χρειάζομαι. Ένα καλό...

Φιλιά, πίσω στη δουλεία...



3.7.07

Απουσιάζουμε...

...μη χτυπάτε τζάμπα τη πόρτα... ;)