15.12.06

Η πτήση 0665 για Πράγα...

Από το ΕΘΝΟΣ:

Mια φάρσα... διέλυσε το Bέλγιο
«E» 15/12

ΓPAΦEI O Γ. ΠAΠAΔATOΣ
johnpapadatos@pegasus.gr

H πιο κακόγουστη φάρσα στην ιστορία της ευρωπαϊκής τηλεόρασης έστειλε εκατομμύρια Bέλγους στην... κόλαση για ένα μισάωρο και αναστάτωσε πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, τη νύχτα της Tετάρτης. Tο κεφάλι του διευθυντή της RTBF, Zαν-Πολ Φιλιπό, δεν στέκει πολύ καλά στους ώμους του. Kαι δικαίως...

Eκτακτο δελτίο του κρατικού καναλιού πληροφόρησε τους Bέλγους πως η χώρα τους ξαφνικά διαλύθηκε όπως η Tσεχοσλοβακία!

H ολλανδόφωνη Φλάνδρα κήρυξε την ανεξαρτησία της στον Bορρά και το βασιλικό ζεύγος Aλβέρτου - Πάολας αναχωρούσε για το εξωτερικό από στρατιωτική βάση! Mάλιστα προβλήθηκαν και γκρίζες εικόνες από τη φυγή τους. Oι Bρυξέλες, η πρωτεύουσα της Eυρώπης, ήταν μια πόλη στο πουθενά.

Oύτε στα πιο τρελά τους όνειρα δεν φαντάζονταν μια τέτοια εξέλιξη οι ακροδεξιοί αυτονομιστές του κόμματος «Φλαμανδικού Συμφέροντος», που ενισχύθηκαν στις πρόσφατες τοπικές εκλογές. Bγήκαν στους δρόμους με τα λάβαρά τους, ενώ οπαδοί της εθνικής ενότητας μαζεύτηκαν έντρομοι έξω από το παλάτι με βελγικές σημαίες.

Ξένοι πρεσβευτές ρωτούσαν Bέλγους πολιτικούς τι να πουν στις πρωτεύουσές τους, ώσπου ο τηλεπαρουσιαστής αποκάλυψε πως επρόκειτο για μια «παιδαγωγική φάρσα», την οποία το παλάτι χαρακτήρισε «κακόγουστη» και ο αντιπρόεδρος της βελγικής κυβέρνησης, Nτιντιέ Pεϊντέρς, «απολύτως απαράδεκτη».

«Δεν παίζεις με τέτοια θέματα», τόνισε και ο γείτονας πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, Zαν-Kλοντ Γιουνκέρ. Mόνον ο ηγέτης των Φλαμανδών αυτονομιστών, Φίλιπ Nτεβίντερ, συνεχάρη την κρατική τηλεόραση, «γιατί έδειξε στους γαλλόφωνους πως η διάλυση της χώρας δεν είναι ουτοπία».

Mετριοπαθείς Φλαμανδοί και Bαλλώνοι πολιτικοί καταδίκασαν έντονα τη φάρσα ακριβώς επειδή ήταν τόσο αληθοφανής. Yστερα από δύο σχετικά ανέφελες δεκαετίες ο «γάμος» των δύο εθνοτήτων δεν περνάει την καλύτερη φάση του. Eθνικιστές Φλαμανδοί ζητούν περισσότερη αυτονομία για τον πλούσιο Bορρά, ενώ οι δύο συνοικίες των Bρυξελλών δεν έχουν πολλά πολλά μεταξύ τους.

Tουλάχιστον το 1938 ο Oρσον Oυέλς αναστάτωσε ραδιοφωνικά τους Nεοϋορκέζους με μια «φευγάτη» φάρσα για εξωγήινους. Δεν είπε πως οι Γιαπωνέζοι... βομβάρδισαν το Λος Aντζελες.

13.12.06

French comedy...

11.12.06

Σημαντική ομοιότης...

...μεταξύ κόκκορα κρασάτου και στιφάδου παρατηρήθηκε εχθές. Για την ακρίβεια, μόνο τα μπαχαρικά κάνουν τη διαφορά και όλα τα άλλα έιναι πάνω κάτω τα ίδια! Τουλάχιστον για τον κόκκορα που σερβίρετα στη pub απένταντι από το Potterow. Πρέπει να κατοχυρώσουμε τη συνταγή γιατί θα μας το πάρουνε.

Σήμερα το πρωί (μου είπανε πως) έριξε χιόνι στο Εδιμβούργο. Λέτε να προλάβουμε και χιονισμένο κάστρο πριν φύγουμε; Εγώ πάντως δεν το είδα δυστυχώς γιατί ξύπνησα λίιιγο αργά. Δεν πειράζει. Από αύριο.

Φακές έχει σήμερα το πρόγραμμα. Να λαδώσουμε λίγο τη μηχανή ε; Α ρε Μπάμπη. Σαν να πήρα τη μάνα μου στο Εδιμβούργο!

10.12.06

Stifado night...

Μας κατέστρεψε χθες η Αννέτα. Έκανε ένα γαμάτο στιφάδο και μας πέθανε. Health to your hands my girl. Ήπιαμε και το τσίπουρο μετά και μας αποτέλειωσε. Μάθαμε στον Marco τον Ιταλό να κάνει "παπάρα" στο στιφάδο και πέθανε από τη χαρά. Papara! Papara!

Είπα μετά να πάω στον Appleton πάνω να δω τους καμμένους της υπόθεσης. Να τους πάω και κανένα μπουκάλι κρασί. Το θέμα έιναι όμως ότι μετά θα τους έκαιγα εντελώς και δεν θα παραδίδανε εργασία.

Αρχίσανε σιγά σιγά να φεύγουνε και οι πιο πολλοί. Κι εγώ σε μερικές μέρες. Άντε καλές μας γιορτές ε; Παναγιώτογλου ετοιμάσου να σε καταστρέψω τα Χριστούγεννα. Σου στέλνω μήνυμα μέσω διαδικτύου!

Μερικές φώτο από χθες:

Η Αννέτα και ο Marco:


Η Carlota:


Εγώ και η Μιχρήνη:



Funny face:


Dancing lessons:


The effects of Stifado:

9.12.06

A (not so good) Greek night...

Πήγαμε χθες στο δεύτερο Greek Night που διοργάνωσε το Hellenic Society του Εδιμβούργου. Καμία σχέση όμως με το πρώτο ε; Ούτε το μισό κόσμο δεν είχει και ούτε το μισό κέφι. Αχ! Μία αποτυχία. Κάτι ήξεραν και έριξαν το admission. Αν είχε 5 λίρες όπως τη πρώτη βραδιά κανένας δεν θα ερχότανε.

Τέλος πάντων, χρόνια πολλά στις Άννες σήμερα που γιορτάζουν. Να χαίρονται το όνομά τους. Εγώ πάντως θα φάω στιφάδο σήμερα από τα χεράκια της Αννέτας!!! Και τσίπουρο!!! Πωπω πως τα πεθύμησα γαμώτο. Τώρα που θα πάω Ελλάδα θα πω την γιαγιά μου να κάνει ντολμαδάκια και μετά στιφάδο. Πάει η δίαιτα (λέμε τώρα...).

Και μερικές φώτο από χθες βράδυ:

Εγώ (μισός) και η Μαρίνα (ολόκληρη):


Η Μαρία και η Μαρίνα:


Ο Νίκος, η Μελίνα και η Νταϊάνα:

8.12.06

I need to stay afloat...

Ουφ! Ξεμπέρδεψα! Ξεμπέρδεψα; Μάλλον γιατί ακόμα δεν μπορώ να το πιστέψω κι εγώ καλά καλά. Σε μία εβδομάδα από τώρα πίσω Ελλάδα. Sweat home Kalampaki... Χεχε.

Εξοργίστηκα σήμερα όταν διάβασα την είδηση περί απαγόρευσης των κινητών τηλεφώνων στα ελληνικά σχολεία. Αιτία (και όχι αφορμή) το περιστατικό με τον βιασμό της ανήλικης μαθήτριας και κάτι εκπομπές του Ευαγγελάτου που προκάλεσαν τον σάλο (!!!) της κοινής γνώμης. Και ποιά η λύση μιας ανεπτυγμένης δυτικοευρωπαϊκής χώρας; Τι λύση έδωσε το Υπουργείο Παιδείας; Να απαγορευτούν τα κινητά τηλέφωνα στα σχολεία! Οι παραβάτες θα τιμωρούνται με 5νθήμερη αποβολή!

Μόνο στην Ελλάδα ένα μέσον επικοινωνίας θα δαιμονοποιούταν έτσι. Για όσα συμβαίνουν στον έλληνα έφηβο φταίει το κινητό. Δεν φταίει η παιδεία που έλαβε. Φταίει το κινητό. Δεν φταίνε οι δάσκαλοι και οι καθηγητές που δεν ελέγχονται ποτέ για τη δουλειά τους! Φταίει το κινητό. Στην ουσία, μεταξύ μας, δεν φταίνε οι έλληνες που πίνουν και οδηγούν! Φταίνει οι παραγωγοί ουίσκι της Σκωτίας και ο τα κρασιά του Λαζαρίδη πάνω στη Δράμα. Αν είναι δυνατόν! Να κατηγορείς ένα μέσο επικοινωνίας για τον τρόπο που μεγαλώνουν τα παιδιά σου! Να μην κατηγορείς τον ίδιο τον εαυτό σου!

Μμμμ! Δεν το σκεφτήκανε καλά όμως! Αφού θεωρούν ότι τα κινητά τηλέφωνα παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών, θα έπρεπε να το εκμεταλλευτούνε! Μία καλή μέθοδος θα ήταν όποιος μαθητής δεν περνάει τις εξετάσεις να του γίνεται μείωση στο δωρεάν χρόνο ομιλίας! Επίσης, όσοι αριστεύσουν να παίρνουν 100 δωρεάν SMS προσφορά του Υπουργείου Παιδείας! Πραγματικά αν ήμουν μαθητής (και είχα τα μυαλά που έχω τώρα) θα έβγαινα στους δρόμους να διαδηλώσω. Αυτά τα πράμγατα συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα! Α, και στο Αφγανιστάν όπου πριν από λίγες μέρες απαγόρευσαν το χαρτί για να μη γράφουν οι μαθητές ραβασάκια! Αααααααα! Εξοργίζομαι!

Αλλά μετά σκέφτομαι! Καλοί μαλάκες είμαστε εμείς οι Έλληνες! Αφού δεν ασχολούνται αυτοί που θίγονται κυριολεκτικά! Εκτός από αυτό, ούτε καν θέλουν κάποιος να ασχολείται για τα προβλήματά τους! Έστω και αν θέλει να βοηθήσει. Εγώ γιατί να ασχοληθώ;

Προς τιμήν του Υπουργείου Παιδείας, θα πάω σήμερα στο πάρτυ του Hellenic Society να διαδηλώσω μόνος μου. Κλείνω τώρα γιατί πρέπει να ετοιμάσω το πανό.

(Μετά το μπάνιο)

Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μπορείς να ανακαλύψεις όσο κάνεις μπάνιο. Το πρώτο είναι ότι είναι αδύνατον να βρεις καλό σφουγγάρι στη Σκωτία! Κατ' αρχάς δεν πουλάνε σφουγγάρια για το σώμα στα super market της γειτονιάς. Μόνο σε μεγάλα καταστήματα. Το δε φαρμακείο που πήγα είχε τρία κομμάτια μετρημένα. Ε, διάλεξα κι εγώ το καλό (3 λίρες) γιατί το άλλο φαινότανε λίγο μάπα! Ε, δεν έχω πάρει χειρότερο σφουγγάρι για το σώμα ποτέ! Άσε που με κοιτούσανε και σαν χαζοί όταν ζητούσα σφουγγάρι για το σώμα. Εδώ δεν κάνουν μπάνιο; Τι στο διάολο; Τόσο περίεργο ήταν;

Το δεύτερο πράγμα που κατάλαβα είναι ότι το "A way to fall" των Starsailor είναι κομματάρα. Και έχει και γαμώ τους στίχους.

Το τρίτο πράγμα που κατάλαβα είναι ότι μερικοί άνθρωποι είναι μαλάκες από τότε που γεννήθηκαν! Δεν μπορώ να του κατηγορήσω για αυτό. Η "μαλακία στον εγκέφαλο" είναι το κατακάθι μίας καταπιεσμένης παιδικής ηλικίας. Δεν φταίνε αυτοί για αυτό. (Μιλάω για την αντικειμενικά ορισμένη "μαλακία στον εγκέφαλο". Όχι για την υποκειμενική διαφορά προσωπικοτήτων αλλά για αυτή που έχει πάρει τις αρχές της από την Ευρωπαϊκή μαλακία.)

Τέλος, αποφάσισα να σας δείξω μερικές φώτο από την Τετάρτη το βράδυ που τρώγαμε παστίτσιο σπίτι. Το μεγάλο γέλιο είναι ότι τις φώτο τις είχε τραβήξει ο Batu και είχε ονομάσει τον φάκελο που μου έδωσε "Greek people fucked up". Καλό ε;

Εδώ είναι ο Νίκος, η Λώρα και η Αρετή λίγο πριν φάμε το παστίτσιο (συνταγή: Μπάμπης).


Εδώ είμαι εγώ με τον Νίκο και τη Λώρα λίγο πριν φάμε το μους σοκολοκά (συνταγή: Batou).


Εδώ είναι η Λώρα και η Αρετή μετά το παστίτσιο και το μους σοκολά. Δεν αντέξανε τη συγκίνηση.


Και εδώ είναι όταν η Λώρα προσπαθούσε να εξηγήσει στον Ματ τι είναι η μούτζα. Εγώ ήμουν το μοντέλο. Για όσους δεν ξέρουν τι είναι η επιστημονική εξήγηση παρέχεται στο Wikipedia στο λήμα mountza.


Και εδώ είναι που λένε "την ακούσαμε".

6.12.06

Failure to communicate...



4.12.06

Για κάποιο λόγο..

...δεν μπορώ να φορτώσω φώτο στο blog. Δεν ξέρω τι έχει γίνει αλλά μάλλον κάποιο bug θα είναι που θα διορθωθεί αύριο μεθαύριο. Τέλος πάντων, Κυριακή βράδυ. Κάνοντας έναν μικρό απολογισμό του Σαββατοκύριακου μπορώ να πω ότι δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο περίμενα. Μου βγήκε όμως η κούραση και έλιωσα στον ύπνο.

Την Παρασκευή πήγαμε στο Frankenstein με Αννέτα, Μαρίνα, Μαρία και Δημήτρη. Και καλά το "World famous Frankenstein". Η επιγραφή λέει ότι η pub είναι από το 1818 αλλά δεν ξέρω αν το πολυπιστεύω. Θα μας είχε πέσει το ταβάνι στο κεφάλι. Μετά που λέτε, η Αννέτα είχε τη τρομερή ιδέα να πάμε στο Bongo. Τα λόγια της ήταν: "Γαμάτα ε; Παίζει RnB και Hip hop. Θα περάσουμε γαμάτα". Και με είπε και "μαλάκα" όταν είπα ότι είναι λίγο ρίσκο που την εμπιστευόμαστε. Πάμε που λέτε στο Bongo, πληρώνουμε τα λαχταριστά μας 5 λιράκια και μπαίνουμε μέσα. Έλα ντε όμως που μαθαίνουμε ότι εκείνη τη μέρα έχει punk βραδιά. Οι λέξεις δεν φτάνουν να το περιγράψουν και το σκοτάδι δεν με άφησε να πάρω μερικές φώτο. Τι να πω! Από που να ξεκινήσω. Κατ' αρχάς από το γεγονός ότι δεν φορούσαμε τα νυφικά μας; Από το γεγονός ότι βλέπαμε το "Invisible Man" στον προτζέκτορα; Από που; Ε, τι να κάνουμε και εμείς (να μη μας πάρουν και για βλάχους), λέω στη Μαρίνα: "Ρε συ, θα κάνουμε σαν πανκιά ρε. Κάτι θα ξέρουν και αυτοί που χοροπηδάν εδώ γύρω και περνάνε καλά". Όσοι ξέρετε τη Μαρίνα, ρωτήστε την πως κάνουν τα πανκιά! Εκπληκτική αναπαράσταση ε! Ούτε οι φώτο δεν θα μπορούσαν να το περιγράψουν. Πάντως εγώ όταν βγήκα από το μαγαζί τραγουδούσα λίγο Στράτο Διονυσίου για να έρθει ένα balance στα αυτιά μου...

Ε, το Σάββατο ξύπνησα κατά τις 15:00. Καλή ώρα. Λίγο LFD στο εργαστήριο και μετά το βράδυ έξω. Μπύρα στην αρχή και μετά για ποτό στο Espionase (αν γράφεται έτσι). Θα το ομολογήσω, ωραίο μαγαζί. Αλλά πλέον εγώ και ο Δημήτρης δεν βγαίνουμε έξω χωρίς τα laptop μας. Χρειάζεσαι να στείλεις ένα mail ρε παιδί μου! Μία εργασία! Να μην έχεις μαζί το laptop να συνδεθείς; Αν είναι δυνατόν! Έτσι, πείραμε και τα laptop μαζί στο club. Τα ποδοπάτησαν μερικοί μεθυσμένοι, έπεσαν μερικά ποτά πάνω στις τσάντες αλλά... όλα καλά. Την Κυριακή ξύπνησα στις 16:00. Καλή ώρα... (χιχι)...

Καλή εβδομάδα σε όλους. Για εμάς τουλάχιστον τελειώνουν τα βάσανα!

Υ.Γ. Είναι πολύ σπαστικό να κλείνουν τα μαγαζιά στις 03:00 και να σε διώχνουν από μέσα. "Αηδία" όπως έλεγε και ο Πασχάλης...

1.12.06

Good times...

Μπορεί να κάνω διαφήμηση το Banerman's αλλά δεν πειράζει. Που λέτε, το Banerman's κάθε Τρίτη έχει βραδιά Καρόκε. Έτσι, κατάφερα να ξεδιπλώσω το αστείρευτο ταλέντο μου και στο UK! Φυσικά οι φώτο είναι περίπου 3 εβδομάδων, όταν είχαμε πάει για τα γενέθλια της Ελισσάβετ και φυσικά δεν είπα ένα μόνο τραγούδι αλλά δύο. Γιά όσους θυμούνται το "Μου σπάσανε το μπαγλαμά" (Μαρία, Ελένη, Έλλη), εκείνη τη μοναδική ερμηνεία στη Θεσσαλονίκη, οφείλω να σας δυσαρεστήσω διότι δεν υπήρχε στο ρεπερτόριο του μαγαζιού γιατί αλλιώς θα χάριζα στο κοινό μία εκπληκτική εμπειρία! Τραγουδήσαμε με την Ανέτ και τον Daniels το "These boots are made for walking" της Nancy Sinatra. Την επόμενη μέρα μάθαμε ότι η BMG θέλει να μας κάνει μήνυση για την ερμηνεία και έτσι είπαμε να μη δώσουμε μεγάλη διάσταση στο θέμα.

Εκεί όμως που έγινε χαμός ήταν όταν είπαμε με τον Daniels το "I swear". Αυτό το τραγούδι που λέτε το έβλεπα εγώ σε βίντεοκλιπ όταν ήμουν στο λύκειο. Που να το ξέρω όμως ότι είναι τεράστια επιτυχία εδώ. Το εκπληκτικό ήταν ότι στο μαγαζί υπήρχε μία μεγάλη παρέα μεθυσμένων Ιρλανδών (άντρες + γυναίκες) που είχαν έρθει για διήμερο στο Εδιμβούργο. Ρε να μην μπορούν να τους συγκρατήσουν οι μπράβοι! Ο Daniels να έχει πωροθεί με το κομμάτι και να μας απλώνουν τα χέρια από κάτω σαν σε συναυλία. Να τραγουδάνε όλοι μαζί μεθυσμένοι το I swear και να λιώνουν στο πάτωμα. Πως λέμε εμείς το "Απορώ", έτσι αυτοί λένεν το "I swear". Το ίδιο ακριβώς πράγμα. Απλώς σε εμάς το λέει ο Μάκης. Αλλιώς το βιώνεις μωρέ.

Παρακάτω μερικές φώτο από τη βραδιά.