25.6.07

Στη χώρα που είμαι ακόμα...

... και παλεύω να κάνω εργασία (Δευτέρα βράδυ 23:50), νυχτώνει μόνο για 3,5 ώρες. Απόψε το βράδυ στον ΑΤ είμαστε μόνο Έλληνες. Δεν ξέρω αν αυτό συνέβη επειδή έχουμε βάλει δυνατά Ελληνική μουσική και κάνουμε δικό μας πρόγραμμα. Συνηθίζαμε να έχουμε και άλλους, από άλλες χώρες αλλά...

Η Μαριαλένα, η Αρετή, ο Λευτέρης κι εγώ. Τα laptop για decks και μουσική εναλλάξ. Και σκέφτομαι τώρα: "Να κοιμηθώ ή να το πάω σερί ως το πρωί;". Βλέπεις, φίλε Θανάση, τη Τετάρτη έχουμε ραντεβού με τον supervisor. Λίγο πριν πετάξω από τη Γλασκώβη για Αθήνα. Παρεπιπτόντως, συγχαίρω τον φίλο Νούλο για το blog του και μου αρέσουν πολύ όσα γράφει. Όποιος δεν τον έχει επισκεφθεί, ας το κάνει. Προτείνω. Με άλλο ύφος φυσικά, από το δικό μου ημερολόγιο-χωρίς-χαρτί αλλά με ωραία σκέψη.

@Νούλο: Ο γκρινιάρης Καλαμπακιώτης είναι δημόσιος υπάλληλος και δεν έχει τι να κάνει όλη μέρα από το να γράφει comments σε blogs. Τον έχεις γνωρίσει αλλά δεν ξέρω αν τον θυμάσαι. Εδώ σε προηγούμενο blog έλεγε ότι βρίζαμε τον Ανρί πέρισυ επειδή δεν ήρθε στη Μπάρτσα (ή επειδή έπαιζε κόντρα μας στον τελικό), μπερδεύοντας την ποδοσφαιρική μας παιδεία με αυτή του καφενείου που συχνάζει και παίζει τάβλι (πόσο κακός μπορώ να γίνω αν θέλω). Και μετά έλεγε κάτι για κάτι μεταγραφές του Ολυμπιακού, με τον Γούναρη (αν θυμάμαι καλά - βαριέμαι να κοιτάξω τώρα). Αφού όσοι με βλέπουν εδώ με ρωτάνε: "Ποιος είναι αυτός που γράφει όλες τις βλακείες;" αλλά δεν του το έχω πει για να μη στενοχωρηθεί (πολύ κακός - χιχιχι).

@Ανώνυμους: Δεν έχω καταλάβει ρε παιδιά τι παίζει με το θέμα με την λογοκρισία. Θέλετε να μου πείτε λίγο; Λογόκρινα εγώ κάποιον; Αν το έκανα, δεν το θυμάμαι (μάλλον γιατί έγραφε βλακείες που δεν έδωσα σημασία - δεν υπήρχε πρόθεση).

Λοιπόν, κλείνω και για σήμερα ευχόμενοες καλό κουράγιο σε όλα τα παιδιά που δουλεύουν και χάνουν το καλοκαίρι τους στο απαράδεκτο Εδιμβούργο. Εγώ ετοιμάζομαι για τη Τετάρτη και ότι γίνει. Έχοντας την εντύπωση πως θα είναι το χειρότερο meeting με supervisor αλλά και η καλύτερη πτήση που έχω πάρει ποτέ για Ελλάδα.

Στα ακουστικά: UB40 Radio from pandora.com -> Για να μπαίνω στο πνεύμα.

24.6.07

Στη χώρα που πάω...

*Αστυνομικοί βασανίζουν κρατούμενους και τους οδηγούν στη προσωπική και ψυχολογική εξαθλίωση.

*Άτομα που διαδηλώνουν κατά της αστυνομικής βίας κάνουν επεισόδια έξω από το αστυνομικό τμήμα Λευκού Πύργου στη Θεσσαλονίκη.

*Ο Κώστας, επειδή είναι κυβέρνηση, άρχισε τις παροχές και ο Γιώργος, επειδή δεν είναι, άρχισε να βρίζει. Ο πρώτος ιδιωτικοποιεί και ο δεύτερος δεν θέλει γιατί μετά δεν θα έχει τίποτα να ιδιωτικοποιήσει.

*Οι εφοριακοί στη Χαλκίδα χρηματίζονται, συλαμβάνονται και οδηγούνται στην ασφάλεια.

*Οι απόφοιτοι Λυκείου που είναι μέλη της ΔΑΚΕ πληρώνονται με 9000 ευρώ το μήνα.

*Οι γαύροι-βαζέλες-χανούμια-μπαοκτσήδες δε δίνουν καρφί για όλα τα παραπάνω αρκεί να κάνει μεταγραφές η ομάδα.

*Οι κομουνιστές έχουν γίνει επιχειρηματίες.

Και επίσης:

*Ήρθε στο φως η δημοκρατία και η φιλοσοφία.

*Έχει 42 βαθμούς και τις πιο όμορφες παραλίες του κόσμου.

*Έχει ανακαλυφθεί το "ντέρτι".

*Όλοι είναι ευτυχισμένοι στη δυστυχία τους.

Συμπέρασμα: Τι να πει κανείς; Μήπως κάποιος τα έχει κάνει λίγο μαντάρα; Ποιος όμως;

Στα ακουστικά: Franky Valli - Beggin'

23.6.07

Εκεί ψηλά...

...στο 5ο όροφο, τα φώτα είναι ακόμα ανοιχτά (όπως πάντα). Δουλειά; Χμ, δεν θα το έλεγα κι έτσι. Δύσκολα τα πράγματα. Αφότου γυρίσω από την Ελλάδα προβλέπεται τρελό τρέξιμο (αϋπνίες με την Αννίτα Πάνια).

Καινούργιο πάρτυ πάλι χθες για τα γενέθλια της Μαρίνας. Χρόνια πολλά και επίσημα Μαρινάκι. Καταστροφή ολοκληρωτική. Και μάλιστα είχα πει την Τρίτη ότι όλη την εβδομάδα δεν θα πηγαίνω πουθενά και θα κάθομαι σπίτι και θα διαβάζω. Φευ.

Όσο για τους αγαπητούς φίλους της Ρεάλ που μου πετάνε και comments και μιλάνε και για λογοκρισία (οι τσάτσοι του Φράνκο), κάνατε το λάθος φέτος να πάρετε πρωτάθλημα. 14 χρόνια θα κάνετε να ξαναδείτε. Τώρα με Τι-τι ειδικά θα κλάψουν μανούλες.

Τετάρτη πετάω. Μια νύχτα στον τόπο των Βριλ και μετά καινούργιο αεροπλάνο για Καβάλα.

Στα ακουστικά:

Locomondo - Πίνω μπάφους και παίζω Pro.
Cesaria Evora Radio - Από pandora.com.


Υ.Γ. Σκέφτομαι ότι η ζωή αυτού του blog φτάνει σιγά σιγά στο τέλος της.

19.6.07

Σημάδια συγκέντρωσης...

... και η Prolog αρχίζει να παίρνει σχήμα. Παρ' όλα αυτά, αυστηρό και πειθαρχημένο ωράριο. Είμαι ακόμα πολύ μακριά.

Μετράμε τις μέρες για την Ελλάδα. Αλκοόλ και ήλιος και θάλασσα...

Στα ακουστικά:

Katie Melua - Nine Million Bicycles.
Maria McKee - If Love is a Red Dress.

17.6.07

Lounge καταστάσεις...

Είπαμε κι εμείς να κάνουμε μια μικρή συγκέντρωση για τα γενέθλια του Μάριου (καινούργιος συγκάτοικος, αν δεν το έχω αναφέρει). Συγκατοικίδιο Χρόνια Πολλά επί τη ευκαιρία. Το σχέδιο ήταν καθορισμένο: θα πίναμε ένα ποτάκι χαλαρά εδώ στο σπίτι, σε lounge κατάσταση, και μετά θα πηγαίναμε George St. για να βγούμε εκεί. Αμ δε. Η πραγματικότητα ήταν πολύ διαφορετική και αυτό που τελικά έγινε ήταν να έχω το 4ο μου πάρτυ για αυτό το χρόνο στο Εδιμβούργο. Και μάλιστα πολύ καλό.

Αν και το σπίτι είναι πολύ πιο μικρό από το προηγούμενο, αυτό δεν μας εμπόδισε να χορέψουμε και να διασκεδάσουμε μέχρι το πρωί. Και το άλλο καλό ήταν πως δεν είχαμε και άγνωστους στο πάρτυ (όπως τους τόσους και τόσους που έρχονταν στα προηγούμενα) γιατί απλώς καλέσαμε μόνο τους πολύ γνωστούς. (Οι πολλοί γνωστοί τελικά ήταν καμιά 30αριά αλλά ας μην το κάνουμε θέμα).

Το σπίτι σε πολύ καλύτερη κατάσταση από ότι είχα συνηθίσει εγώ από τις προηγούμενες φορές. Πριν από λίγο τελειώσαμε και το μπάνιο και όλα μπαίνουν σε μια τάξη.








Και τώρα; Τώρα βαδίζουμε με τις τρεις μελανιές και τη μία πτυχιακή εργασία.

13.6.07

Δύο κόσμοι.

Ο πρώτος κόσμος:

Οι διακοπές με τον Μιχάλη και τη Λένα στο Εδιμβούργο. Περάσαμε πολύ καλά και είχαμε και λίγη ευκαιρία να ξεσκάσουμε. Πήγα επιτέλους στο κάστρο, πήγαμε και στη Γλασκώβη, σε μπάρμπεκιου, σε ξενάγηση τρόμου. Ελπίζω και τα παιδιά να πέρασαν καλά στο κρύο και χειμωνιάτικο Εδιμβούργο. Ενδεικτικές φώτο:


Με τη Λένα έξω από το κάστρο.


Καλά, 1 ώρα προσπαθούσαμε να πείσουμε τη Λένα να πλησιάσει τον τύπο για να βγάλουμε φωτογραφία.


Σκωτσέζικη κουλτούρα.


Οι τρεις μας στο Bobby's Bar.


Στο σπίτι του Αραβάνη με ναργιλέ.


Ελένη, Μαρίνα, εγώ, Λένα, Δημήτρης και Μαrcela.



Αραχτοί στο παγκάκι.

Κατα τα άλλα, αύριο παίζουνε οι Orkestra Del Sol και πάλι (συγκρότημα με ήχους από τα Βαλκάνια) οπότε θα γίνει χαμός. Αρκεί να μου φύγει ο πονοκέφαλος που έχω τώρα δα αυτή τη στιγμή.

Ο δεύτερος κόσμος:

Μιλάω χθες με τον Wissam. Σας δίνω την συζήτηση:

Wissam says (18:21):
I am bored.

Lupus says (19:14):
Hey mate.

Wissam says (19:15):
hi

Lupus says (19:15):
Do you have any news from the Board of Examiners?

Wissam says (19:15):
no not yet.

Wissam says (19:15):
trying to call my friends now.

Wissam says (19:15):
there has been a big explosion in beirut.

Wissam says (19:15):
and can't reach my friends.

Lupus says (19:15):
Oh I'm sorry.

Lupus says (19:15):
I hope everyone is ok.

Wissam says (19:16):
my family is.

Wissam says (19:16):
one of my friend was there when the bomb went off.

Wissam says (19:16):
he is all shaken but physically ok.

Wissam says (19:16):
human parts fell on him and he is really not feeling ok.

Lupus says (19:16):
Mate, I don't know what to say.

Wissam says (19:18):
there is nothing to say.

Wissam says (19:18):
its getting worse and worse.

Wissam says (19:18):
if we know who are we fighting, we would all be fighting against.

Wissam says (19:18):
but they are some cowards who put bombs in cafes and beaches

Lupus says (19:19):
Where do they belong?

Wissam says (19:20):
we don't know who is doing all that shit.

Lupus says (19:20):
Is that possible?

Lupus says (19:20):
Doesn't anyone take the responsibility?

Wissam says (19:20):
the country is divided heavily.

Wissam says (19:20):
most things in Leb are more or less stalling.

Wissam says (19:20):
so investigations are fucked

Wissam says (19:26):
I need to get food.

Wissam says (19:26):
bb in 1 hour.

11.6.07

Ελεύθερη πτώση.

Στα ψηλά και πάλι (5ος όροφος) μετά από μία εβδομάδα διακοπών με τη Λένα και τον Μιχάλη. Ωραία ήταν αλλά τώρα θέλει πίεση γερή. Ήδη ακύρωσα το σημερινό μου ραντεβού με τον supervisor γιατί δεν προλάβαινα με τίποτα.

Η προσαρμογή στο νέο σπίτι γρήγορη. Αν δεν είχαμε και το πρόβλημα με το ντουζ όλα θα ήταν άψογα. Έλα μωρέ. 3 μήνες είναι.

Ο καιρός στο Εδιμβούργο, όπως πάντα όταν αρχίζουμε το διάβασμα, είναι ηλιόλουστος (γαμώ το μπελά μου γαμώ). Άντε λίγο ακόμα ρεεεε...

Υ.Γ. Νούλο είσαι μεγάλος πούστης. Βρες με για να σου τα ψάλω...

4.6.07

Γεμίζοντας τις βαλίτσες...

...σκεφτόμουνα τους τελευταίους 9 μήνες που έχουν περάσει σαν το νερό. Βγάζω τα πόστερ απο τον τοίχο, ξεκρεμάω τα εισητήρια που έχω κρατήσει πάνω στο φελιζόλ και ετοιμάζομαι για ένα άλλο σπίτι.

Δεν ξέρω γιατί αλλά δένομαι ιδιαίτερα με τα σπίτια που έχω μείνει. Στη Θεσσαλονίκη φυσικά ήταν 4,5 χρόνια. Εδώ είναι μόνο 9 μήνες αλλά με ένταση και καινούργιες εμπειρίες. Άσε που το σπίτι συνήθως σου θυμίζει και τους ανθρώπους που ζήσαν σε αυτό ή περάσαν από εκεί για λίγο.

(Παύση: εντελώς συμπτωματικά, την πρώτη μέρα που μπήκα στο σπίτι είχα δει μια γιαγιούλα να περνάει από το απέναντι πεζοδρόμιο. Σήμερα ξαναπέρασε. Τώρα δα, πριν από λίγο. Μετά από 9 μήνες. Χμ.)


Μαζεύεις λοιπόν όλες σου τις αναμνήσεις και τις φωτογραφίες και ξεκινάς για αλλού (αυτό το φεύγω-έρχομαι με έχει κουράσει λίγο). Αντίο λοιπόν στο Μπατού, στη Ρομπέρτα, στον Μπάμπη και στο διαμέρισμα που πρωτομπήκα στα μέσα Σεπτέμβρη στο δεύτερο όροφο της 70 Arden St. Χμ, πολύ μελοδραματικός; Ε αφού έτσι νοιώθω, τι να γράψω;

Τσίου...

2.6.07

Ιστορίες από τη Κούβα.

Ξημέρωσε το Σάββατο πρωί μετά τη χθεσινή έξοδο στο Dragon-Fly και στο Citrus με βραδιά 80's. Ήδη έχω χάσει αρκετό χρόνο σήμερα από το διάβασμα οπότε πάω να λιώσω στον πύργο για μια ακόμη μέρα μέχρι το απόγευμα που παίζει η εθνική και θα πάμε να τη δούμε στου Δερμιτζάκη.

Περιμένω τις ιστορίες της Λώρας από τη Κούβα και όλα όσα έχει να μας διηγηθεί από το νησί του Φιντέλ. Α ρε Μιχάλη, το λέγαμε να πάμε στη Κούβα αλλά μου ήθελες δάνειο ρε μαλάκα. Τώρα που θα πεθάνει ο Φιντέλ; Αν και όλοι λένε ότι δεν θα είναι το ίδιο, εγώ δεν το πιστεύω. Τεσπα, θα πάω Καλαμπάκι για διακοπές φέτος οπότε όλα αλλάζουν...

Και για να κλείσω με μία ατάκα Νίκου: "Εγώ της λέω Γιάννη: Bad Nikos, Bad Nikos..."