Don't dream it, be it...

Αστείο, σέξυ και interactive (δεν μου αρέσει η λέξη "διαδραστικός"). Πήγα χθες στο Rocky Horror Show, θεατρικό μιούζικαλ γραμμένο το 1975 από τον Richard O'Brien. Ιδέα της Ανέτ, την οποία και την συγχαίρω για τις επιλογές της (αν και το caves ήταν λίγο για τα μπάζα). Το πρώτο σοκ το έπαθα όταν έφτασα στο θέατρο. Και αυτό γιατί όλοι οι θεατές ήταν ντυμένοι με κοστούμια που αντιστοιχούσαν σε διάφορους ρόλους του έργου και φορούσαν οι περισσότεροι...ζαρτιέρες!! Ναι καλά ακούσατε. Όλος ο κόσμος γύρω μου φορούσε ζαρτιέρες!! Και όχι τίποτα ψεύτικα καλύματα. Ζαρτιέρες! Μέσα στη παγωνιά! Εγώ φορούσα το παλτό μου και ήμουν κρυμμένος μέσα στο κασκόλ και αυτοί φορούσαν ζαρτιέρες! Άλλοι ντυμένοι ως υπηρέτες και υπηρέτριες, άλλοι ντυμένοι τρελοεπιστήμονες (με ζαρτιέρες και αυτοί) και άλλοι ντυμένοι Rocky (θα μάθετε στη συνέχει ποιος ήταν αυτός).

Ας μπούμε λίγο όμως και μέσα στο θέατρο. Ως φτωχοί φοιτητές που είμαστε, πήραμε τα φτηνά εισητήρια. Σαν να βρίσκεσαι στο Ολυμπιακό στάδιο στο πάνω διάζωμα πέταλο. Έλα ντε όμως που το μισό θέατρο ήταν άδεια (καθώς τεράστιο). Κάναμε λοιπόν τη καλή και κατεβήκαμε πιο κάτω. Η παράσταση έχει να κάνει με ένα ζευγάρι (την Janet και τον Brad) που μόλις αρραβωνιάστηκε και πηγαίνει να δει κάποιον γνωστό του. Το αμάξι χαλάει στη βροχερή νύχτα και αποφασίζουν να βρουν καταφύγιο στο κοντινό πύργο. Εκεί όμως, άρχοντας του πύργου, είναι ο τρομερός Dr. Frank-N-Furter. Ένας τραβεστί επιστήμονας (από τη σέξυ Τρανσυλβάνια όπως μας δήλωσε) που μένει μαζί με το υπηρετικό του προσωπικό. Ο Frank σχεδιάζει να δώσει ζωή σε ένα δημιούργημα, τον Rocky έτσι ώστε να ικανοποιήσει τις σεξουαλικές του ορέξεις. Το τι γίνεται στη συνέχεια δεν περιγράφεται και πολύ εύκολα αφού στην ιστορία μπαίνουν εξωγήινοι, ένας ανάπηρος επιστήμονας και διάφορα σεξουαλικά τετ-α-τετ (χωρίς ιδιαίτερο ταμπού στο ταίριαγμα του φύλου(!!!)). Μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και ένας αφηγητής που προσπαθεί να βάλει τα πράγματα στη τάξη τους.

Το έργο είχει πάρα πολύ καλή μουσική και πάρα πολύ γέλιο. Το καλύτερο όμως από όλα ήταν ότι δεν σε άφηνε να κάτσεις στη θέση σου! Όλοι οι θεατές φώναζαν μαζί slut όταν ακουγόταν το όνομα της Janet και arsehole όταν ακουγόταν το όνομα του Brad. Η παραγωγή που είδα (από ότι έμαθα πιο μετά) δεν επέτρεπε όλα όσα γίνονται συνήθως στο Rocky Horror Picture Show. Οι θεατές συνηθίζουν να πετούν ότι βρίσκουν μπροστά τους στο αφηγητή την ώρα που προσπαθεί να μιλήσει καθώς και ρύζι σε κάθε περίπτωση γάμου (όταν ο Brad παντρεύται τη Janet και όταν ο Frank παντρεύεται τον Rocky). Ο δε αφηγητής ακούει τον εξάψαλμό από το κοινό (borring!!! go away!!! ouuuuu!!!!) και ότι ένα ολόκληρο θέατρο να χορεύει με το τραγούδι του show! Δεν το έχω ξαναδεί ποτέ και δεν είναι δυνατόν να το περιγράψω. Το προτείνω απλά ανεπιφύλακτα σε οποιονδήποτε έχει την ευκαιρία να το δει (κατά καιρούς το φέρνουν αγγλικοί θίασοι και στην Ελλάδα) ή να το νοικιάσει από το video club με τη Suzan Saradon στο ρόλο της Janet. Τρομερό! Άξιζε όλες τις 14 λίρες (21 ευρώ) που έδωσα!

Εγώ με μία παρέα ντυμένοι Rocky Horror Show:


Η ίδια παρέα μόνη της. Είναι τρελοί όλοι. Πρέπει να είχε 6 βαθμούς Κελσίου χθες το βράδυ:


Έξω από την είσοδο του θεάτρου:


Ξανά:


Καμαριέρες και ζαρτιέρες:


Το φουαγιέ του θεάτρου:


Όλοι χορεύουν (ένα ολόκληρο θέατρο). Απίστευτο!:


Η Ανέτ με τους δύο Ιταλούς (δεν θυμάμαι τα ονόματά τους):


Ακόμη δύο καμαριέρες:


Δύο τρελοεπιστήμονες:


Αυτός δεν είναι καμία τραβεστί! Θεατής του έργου είναι! Καλός;:


Εγώ και η Μαρίνα: