Η θρυλική ομελέτα.

Είχε μέγεθος όσο ένα πιάτο αλλά αφού την έφαγα πρέπει να ανέβηκε η χοληστερίνη μου στο 5.000.000. Δεν είχα φάει τίποτα χθες το μέχρι τις 23:00 που γύρισα σπίτι από το πανεπιστήμιο. Είπα λοιπόν να φτιάξω μία ομελέτα. Τα υλικά που χρησιμοποίησα είναι τα εξής:

-5 αυγά
-1 κουταλιά αλεύρι
-μισό ισπανικό λουκάνικο chorazo
-5 φέτες σαλάμι chorazo
-1 φέτα σαλάμι με πιπέρι
-5 μικρές ντοματούλες (μην πάει ο νους σας σε τίποτε άλλο)
-1 πιπεριά
-μπαχαρικά και αλάτι.

Αυτό το τέρας υπάρχει ακόμη μέσα στο στομάχι μου και ας έχουν περάσει και 18 ώρες από τότε. Αφού ξύπνησα και δεν μπορούσα να σηκωθώ. Φώναξα να με σηκώσουν!

Θα ήθελα να πω και χρόνια πολλά στον Βαγγέλη τον Σωτηρακόπουλο που έχει τα γενέθλιά του σήμερα. Με τον Βαγγέλη συνυπηρετίσαμε στη Βέροια στα δύσκολα εκείνα χρόνια που είχα πάει φαντάρος. Ελπίζω να είσαι καλά φίλε.

Επίσης, θα ήθελα να σας αναφέρω πως το σπίτι μας σιγά σιγά διαλύεται. Τη θυμάστε εκείνη τη ταινία με τον Tom Hanks που αγόρασε ένα σπίτι που έμοιαζε πάρα πολύ ωραίο αλλά άρχισε σε κάποια φάση να διαλύεται; Αυτό συμβαίνει και στο δικό μας. Χάλασε το ένα (από τα τρία) ψυγεία, χάλασε ο νιπτήρας στο μπάνιο και τέλος (το καλύτεο από όλα) το boiler μας κάνει σαν τη Yamaha την 400άρα (τη ξερή έκδοση) όταν τη μαρσάρεις σε κενό. Λες και γίνεται πυρηνική αντίδραση μέσα. Σήμερα (είπανε) πως θα έρθουν να μας το φτιάξουν. Άντε να δούμε.

Αυτά για σήμερα. Πάω να παλέψω πάλι με τα θηρία (τα μαθήματά μου δηλαδή). Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γα**ήσι πέφτει εδώ. Κουράγιο Γιάννη...