Παρεξήγηση...

Ξέρεις ποιό ήταν το πρώτο φαγητό που έφαγα όταν γύρισα σπίτι μου για τα Χριστούγεννα; Φακές. Ναι. Καλά άκουσες. Φακές! Και γιατί έφαγα φακές; Ε, όταν είχε κάνει φακές εδώ ο Μπάμπης στο Εδιμβούργο για να φάμε (δεν τρώμε και κάθε μέρα φακές) τον είχα πενέψει πολύ στο blog για τη μαγειρική του και σε κάποια στιγμή ανέφερα "είναι σαν να πήρα τη μάνα μου στο Εδιμβούργο". Αυτή τη φράση διάβασε ο θείος μου ο Τάσος στην Ελλάδα και λέει του πατέρα μου:

- Καλά ρε Τάκη, η Κατερίνα τόσο καλές φακές κάνει;
- Γιατί;
- Ε, να. Ο Γιάννης λέει στο internet ότι η μάνα του κάνει καλές φακές...

Παίρνει και ο πατέρας μου απορημένος τη μάνα μου τηλέφωνο:

- Έλα ρε γυναίκα.
- Έλα.
- Κάνεις εσύ καλές φακές;
- Ξέρω γω! Γιατί ρωτάς;
- Ε να, ο γιος μας στο Εδιμβούργο λέει ότι κάνεις καλές φακές.

Δεν χρειάζεται να εξηγήσω τη συνέχεια. Περιχαρής η μάνα μου με υποδέχτηκε με ένα πιάτο φακές. Τι να πω κι εγώ... τις έφαγα.... Α ρε Τάσο, όλα εσύ τα έκανες....

Χθες πάντως το μενού ήταν πάρα πολύ διαφορετικό εδώ στην Arden. Είχαμε αρνάκι με πατάτες στον φούρνο μαζί με χωριάτικη σαλάτα (φτιαγμένη από το Γάλλο) και κομπόστα ροδάκινο. Και εκεί που τρώγαμε τη κομπόστα, βλέπουμε πάνω Made in Greece. Οι φώτο για του λόγου το αληθές...





Και σήμερα το πρωί που ξύπνησα ακούω σειρήνες. Τρία πυροσβεστικά οχήματα παρκάρουν κάτω από το δρόμο μας και οι άντρες της πυροσβεστικής πλήρως εξοπλισμένοι μπαίνουν στο απέναντι κτίριο. Τρία οχήματα για ένα τηγάνι που είχε πάρε φωτιά...



Παρέδωσα και μία εργασία σήμερα που δημιούργησα, όπως λέει και η φίλη μου η Μαρίνα. Αν πάρει πάνω από 65%, τότε μπορώ να πω ότι πάω για διάκριση στο MSc (όνειρα και όνειρα...).

Σήμερα το μενού έχει μουσακά. Σαν γουρούνια θα φάμε πάλι... Οι φώτο αύριο :)

Ξέρεις τι έκανα σήμερα; Jogging... Αλήθεια λέω...